Τα επώνυμα του χωριού ( Ι )

Τα περισσότερα επώνυμα εμφανίζονται στο χωριό, πολλά χρόνια μετά την ίδρυσή του. Τα επώνυμα Αγάθος, Μάζης, Μποζίκης, Νίνος, Παγιάτης, Παπαδόπουλος, Ρεπούλιος και Χαλικιάς, είναι από τα αρχαιότερα στο χωριό, (Χαριλάου Κόλλα,“Χώρος και πληθυσμός της Κέρκυρας του 17ου αιώνα” σελίδα 104).  

Τον 17ο αιώνα -όπως αναφέρεται- υπήρχανε στο χωριό και τα επώνυμα που δεν υπάρχουν σήμερα, όπως: Αιγύπτιος, Αυλωνίτης, Γκίνης, Είπας, Ίπας, Κήπας, Κοκοβής, Κονταράτος, Κοσμάς, Λευτέρης, Μακροπόδης, Μαυροειδής, Μιχαλάς, Μουμούρης, Μπαγιόκος, Παγκράτης, Πρέπης, Σταυράτος, Τζανίνος και Σταυρόπουλος.
Τα άλλα επώνυμα στο χωριό, όπως, Γουλής, Κορακιανίτης, Λεπενιώτης, Μιχαήλ και Παγιάτης, ήρθαν πολύ αργότερα.

Οι Λιαπαδίτες που παντρευτήκανε και πήγανε σώγαμπροι σε άλλα μέρη, μεταφέρανε το επώνυμό τους, με αποτέλεσμα να έχει γιομίσει με το επώνυμο Αγάθος, όχι μόνο όλη η Κέρκυρα, αλλά να βρίσκεται και σε πολλά άλλα μέρη της Ελλάδας.

Το επώνυμο Αγάθος, είναι αυτό που έχει τους περισσότερους κλώνους και κυριαρχεί στο χωριό. Έτσι γεννήθηκε και η ανάγκη να δοθούν παρανόμια, οικογενειακά και προσωπικά (βλέπε σχετικό κεφάλαιο). Παρακάτω, επιχειρούμε να καταγράψουμε το κάθε επώνυμο με τους κλώνους του, με ορατό τον κίνδυνο λαθών ή παραλείψεων. 

Στο τέλος της παράθεσης των επωνύμων, καταγράφονται επώνυμα, τα οποία αναφέρονται σε συμβολαιογραφικές πράξεις του νοτάριου των Δουκάδων παπά Αρσένιου Αλεξάκη (1513-1516). Νεότερες πληροφορίες για τα επώνυμα του χωριού, περιέχονται στην ανάρτηση “Τα Επώνυμα του χωριού (ΙΙ)”. Πρόκειται για πληροφορίες που δείχνουν σε πανελλήνια κάλυψη τη διασπορά του κάθε λιαπαδίτικου επώνυμου. 

ΑΓΑΘΟΣ

ΑΝΤΖΕΛΗΣ
ΒΙΑΡΟΣ
ΓΙΩΓΑΚΗΣ
ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ
ΚΑΜΠΑΝΕΛΗΣ

ΜΑΚΕΛΑΡΗΣ
ΜΕΝΕΧΕΣ

ΜΟΛΟΧΙΤΗΣ

ΜΠΑΛΗΣ
ΜΠΙΡΛΗΣ

ΜΠΟΥΡΙΤΣΗΣ

ΝΙΟΒΕΣ
ΝΤΕΛΗΣ
ΠΑΠΟΥΛΑΣ

ΠΟΛΥΛΑΣ
ΡΟΥΜΑΝΗΣ

ΣΟΚΑΣ

ΣΟΛΤΑΔΟΣ

ΤΖΙΦΕΡΗΣ

ΤΣΕΝΤΟΥΡΗΣ
ΦΛΑΣΤΑΡΗΣ

Παρατηρήσεις:

Ο Φλιτρώνης και ο Φικόντος είναι Βιάρος. Καμπανέλης είναι ο Γκιβέτσης, ο Καπότσαρης, ο Κολητήρης, ο Κυρίτσης, ο Λεμόνης, ο Ταπάνας και ο Φώντης, Μπουρίτσης είναι ακόμα ο Αντάρτης, ο Κάψας, ο Κομπόης, ο Μάϊτσας, ο Πατάτας και ο Ρόκας. Γιωγάκης είναι ο Κόας, ο Μουργκάνας και ο Τσούτσας. Σολτάδος είναι ο Μαρκαντώνιος, ο Παπούλας, ο Τσακλής και ο Τσεντούρης. Μολοχίτης είναι ακόμα ο Αλιπούς, ο Γαρούνας, ο Μπαλής, ο Σκουφής, ο Φιτσιολής και ο Φουρνιές. Σόκας είναι ακόμα  ο Αναστάσας, ο Πουλακίδας και ο Τρίβουλας. Ρουμανής είναι ακόμα ο Γιαννιτσέλης και ο Τσογιός. Το παρανόνι Φλαστάρης είναι Κανακαδίτικο. Το παρανόμι Πολυλάς, προέρχεται από Αντζελής. 

  ΓΟΥΛΗΣ

ΓΙΟΥΡΓΑΣ

ΠΑΝΤΑΛΟΣ

ΠΕΠΟΣ

Παρατηρήσεις:

•  Ο Μπιστιούς είναι Πανταλός 

•  Ο Σταφύλιας ειναι Πέπος

ΚΟΡΑΚΙΑΝΙΤΗΣ

ΛΑΗΣ

ΣΑΝΤΗΣ

Παρατηρήσεις:
•  Ο Κοπίδας, o Ντουφακαλεύρης και ο Παναγιός, είναι Λαής

•  Ο Νεόφυτος, ο Κυνηγός και ο Φυτίλης, ειναι Σαντής 
•  Υπάρχει Κορακιανίτης, που δεν είναι Λαής ούτε Παναγιός. Είναι τα παιδιά τση Μαρίας του Παύλου.

     ΛΕΠΕΝΙΩΤΗΣ

ΘΙΛΙΠΠΑΚΗΣ
ΛΕΠΕΝΙΩΤΗΣ ΝΙΚΟΣ

ΡΑΚΟΣ

ΣΠΑΘΗΣ

ΜΑΖΗΣ

ΓΚΟΓΚΟΣ
ΜΕΝΤΑΣ
ΜΙΤΖΙΒΗΝΗΣ
ΜΠΑΤΙΟΣ
ΜΠΕΝΙΑΜΗΣ
ΤΖΑΡΟΓΙΑΝΝΗΣ

Παρατηρήσεις: 

•  Ο Τσολιάς είναι Μιτζιβίνης
•  Ο Αράκλης ήτανε Μπάτιος
•  Ο Νέτελος ήτανε Μέντας        

ΜΙΧΑΗΛ

ΔΕΚΑΡΑΣ

ΚΑΒΑΛΑΡΗΣ

ΝΤΟΡΗΣ
Παρατηρήσεις:
•  Ο Σκατσαρώτας είναι Ντορής

ΜΠΟΖΙΚΗΣ

ΓΙΩΡΓΙΤΣΗΣ

ΔΑΣΚΑΛΟΣ

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ

ΚΟΥΣΚΟΥΡΗΣ

ΜΑΡΓΙΟΛΗΣ

ΜΑΤΣΟΥΚΑΣ

ΜΙΟΜΟΣ

ΜΠΙΓΚΙΑΣ

ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ

ΠΑΠΑΡΕΛΑΣ

ΠΕΡΕΚΛΕΣ

ΠΟΜΗΣ

ΠΡΟΕΣΤΟΣ

ΣΠΥΡΟΥΛΙΗΣ

ΤΖΑΒΕΛΑΣ

ΤΟΝΤΟΡΟΣ

ΦΡΑΓΚΟΣ

Παρατηρήσεις:
•  Ο Μπενούτσος ήτανε Γιωργίταης
•  Μιομός είναι ακόμη ο Καπελέτος και ο Καρύδης
•  Τόντορος είναι ο Γρίγκης, ο Καραβάνας και ο Μέστενες
•  Κουσκούρης είναι ακόμα ο Μπαλαρής και ο Σουρμπάς
•  Μαργιόλης είναι ο Γουδάς, ο Ζαβός, ο Ζαχαρίας, ο Κολόκας, ο Ρακής και ο Χόσπας 
•  Σπυρουλιής είναι ο Τζαβέλας, Ο Τζούρος, ο Τερεντής, ο Κολόμπος, ο Ματσούκας και ο Γιωργίτσης. 
•  Υπάρχει μια περίπτωση Προεστού που ήτανε Καμπανέλης. 
•  Ο Μέστενες άλλαξε το επώνυμό του σε Βοζίκης. 

ΝΙΝΟΣ

ΒΕΔΕΡΗΣ
ΓΙΩΡΓΟΥΤΣΟΣ

ΔΗΜΟΥΛΑΣ 

ΚΑΚΑΡΕΛΗΣ

ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ *

ΚΟΥΤΣΑΝΤΩΝΗΣ *

ΛΟΥΚΑΣ

ΜΠΟΧΑΛΗΣ

ΜΠΑΛΑΜΠΑΝΗΣ

ΣΠΥΡΕΤΟΣ

Παρατηρήσεις: 
•  Ο Γιωργούτσος και ο Μπουρλότος είναι Κουτσαντωναίοι 
•  Ο Μουσαρίγκος είναι Μπόχαλης 
•  Ο Καρβούνης και ο Πάρεδρος είναι Σπυρέτος 
•  Ο Τσόντας είναι Δημουλάς.

    * Για να ξεχωρίζουμε ποιος είναι Κουτσαντώνης και ποιος Κατσαντώνης, πρέπει να ξέρουμε ότι Κατσαντώνης είναι μόνο ο Βέδερης, ο Λούκας και ο Μιτσίας. Όλοι οι άλλοι είναι Κουτσαντωναίοι.

ΠΑΓΙΑΤΗΣ

ΑΪΛΗΣ (ΤΣΑΓΚΑΡΗΣ)

ΓΙΑΝΝΟΥΤΣΟΣ

ΚΟΥΝΟΥΒΕΛΟΣ

ΜΠΕΡΕΤΗΣ
ΜΠΟΡΟΣ

ΜΠΟΥΚΑΣ

ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ

ΠΟΛΟΣ

ΤΖΑΓΔΑΡΗΣ

ΤΖΟΥΓΑΝΟΣ

Παρατηρήσεις:
•  Τζαγδάρης είναι ακόμα ο Κλίτσας, ο Σαΐτας, ο Τσαλίδης και ο Τσέλβας.  

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

ΓΑΛΑΝΗΣ

ΚΑΒΑΔΑΤΑΣ

ΝΤΟΥΜΑΡΑΠΗΣ
Παρατηρήσεις:
•  Το επώνυμο Παπαδόπουλος τείνει προς εξαφάνιση στο χωριό, καθώς υπάρχουν μόνο τα εγγόνια του Γαλάνη που έρχονται στο χωριό.

ΡΕΠΟΥΛΙΟΣ

ΑΝΤΡΙΟΛΟΣ

ΚΑΤΣΙΜΠΑΛΗΣ

ΠΕΛΑΓΟΝΟΣ

ΠΟΡΝΙΚΟΣ

ΣΑΓΓΕΛΕΑΣ

ΤΖΙΤΖΗΡΑΣ

ΤΡΙΚΟΥΠΗΣ

Παρατηρήσεις:  
•  Ο Δήμος ο Σαγγελέας και ο Γιώργος ο Κατσίμπαλης, άλλαξαν το επώνυμό του σε Ρεπούλιας 
•  Ο Μπρόκολας είναι Τρικούπης.

ΣΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ

Στο επώνυμο Σακογιάννης, υπάρχει ένας μόνο κλώνος. Ο Σπύρος Σακογιάννης, ο Κατσαπλιάς, που ήρθε στο χωριό μας και παντρεύτηκε τη Μαρία Μποζίκη, του Καινούριου, και τα παιδιά του Θεόδωρος, Κώστας και Αγλαΐα.

ΧΑΛΙΚΙΑΣ

ΜΑΤΑΠΑΤΗΣ

ΜΠΙΓΚΟΝΗΣς

ΜΠΟΤΣΟΛΟΣ

ΝΤΑΝΤΟΣ

Παρατηρήσεις:   
•  Ο Λάτας είναι Ντάντος  
•  Ο Κόντης είναι Ματαπάτης 
•  Ο  Χριστιανός ήτενε Ματαπάτης.

•   •  Ο Τα παιδιά του Γιάννη Χαλικιά (Ντάντου) που είχε την Ταραντέλλα στο Νέο Φάληρο, άλλαξαν λόγω λάθους, το επώνυμό τους σε Χαλκιάς.

«Λιαπαδίτικα επώνυμα που αναφέρονται σε πράξεις του νοτάριου Δουκάδων Κέρκυρας Αρσένιου Αλεξάκη (1513-1516) - Δ.Π. Καραμπούλα, Λ. Παπαρρήγα-Αρτεμιάδη» 
Αγάθος 1514

Μάζης 1514

Νίνος 1514

Ριμπούλιος, Ρεμπούλιος 1513

Παπαδόπουλος 1514

Μαζαράκης 1514

Σταυράτος 1513

Μαυρουδής 1513

Καβάσιλας 1514

Γουλάκης 1514

Νεράντζης 1514

Πρωτογερόπουλος 1514

Κονταράτος 1514

Μπέλεσης 1514

Πρίμπας 1514

Μιχαήλ 1514,{αναφέρονται παπάς Γεώργιος Μιχαήλ και ένας Αντώνης, δεν αναφέρεται η καταγωγή τους, μάλλον από Λιαπάδες. Αναφέρεται ως επώνυμο του χωριού πάντως στον Κόλλα σύμφωνα με τις συμβολαιογραφικές πράξεις του Τυροφά (1533-1569).

Σημ: Οι πληροφορίες που υπάρχουνε στο χωριό, λένε ότι ο Δημήτρης του Νικόλα του Μιτζιβήνη, παρέλαβε ένα τετράδιο από τον πατέρα του, που έχει κάποιο αρχειακό υλικό για τους Λιαπάδες. Από όσα είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, ο πατέρας του είχε ξεκινήσει να γράφει για το γενεαλογικό δέντρο όλων των λιαπαδίτικων οικογενειών. Ζητήσαμε από το Δημήτρη να μας δείξει αυτό το τετράδιο, όμως μας πληροφόρησε, ότι δεν το έχει στην κατοχή του. Εχάθηκε μας είπε… Τα ίδια περίπου μας είπε και ο Δημήτρης Μάζης –δικηγόρος- ο οποίος γνωρίζει για το τετράδιο, δεν ξέρει όμως που βρίσκεται.

Τοποθεσίες του χωριού

 

Video Liapades Corfu: “στη Σουργιανάτα”

Τραγούδι: Κώστας Ντελής - Γιώργος Τσαγκάρης

Μοντάζ: Μιρέλλα Ρεπούλιου

Φωτογραφίες: Θέμης Γουργούρας

Τσι τοποθεσίες του χωριού, έτσι τσι βρήκαμε, έτσι θα τσι αφήκουμε. Όμως, αν παρακολουθήσουμε προσεκτικά τσι έννοιες που οι παλαιότεροι ηθέλανε να δώκουνε τσι τοποθεσίες, βλέπουμε πως εδίνανε σε κάθε τόπο τη σωστότερη για την εποχή τους ονομασία, η οποία όμως οφειλότανε και σε κάποια λογική. Για παράδειγμα:

- Αγραπηδήλας, σημαίνει ότι εκεί μπορεί να ήτανε αγραπιδιές

- Βάρδια, σημαίνει ότι εκεί ο τόπος είναι σαν παρατηρητήριο

- Καμάρα, σημαίνει ότι εκεί είναι μία γούβα

- Καμίνια, σημαίνει ότι στην περιοχή μπορεί να ήτανε ασβεστοκάμινα

- Κουρκουλή, σημαίνει ότι είναι κορυφή και ότι εκεί εμένανε οι Κουρκουλαίοι

- Λάκκοι, σημαίνει ότι εκεί είναι λακκούβα

- Μηλιές, σημαίνει ότι εκεί υπήρχαν πολλές μηλιές

- Μπαλιόμυλος, σημαίνει ότι εκεί μπορεί να ήτανε ένας παλιός μύλος.

Παρόμοια λογική τσου οδήγησε και τσι άλλες ονοματοθεσίες. Παραθέτουμε τσι γειτονιές που υπάρχουνε μέσα στο χωριό, αλλά και τσι τοποθεσίες στα όξω, όπως τσι λέμε σήμερα. 
Στο τέλος της παράθεσης αναφέρονται τοποθεσίες που αναφέρονται σε συμβολαιογραφικές πράξεις του νοτάριου  Δουκάδων Κέρκυρας, παπά Αρσένιου Αλεξάκη (1513-1516).

Άγια Βαρβάρα, Άγια Θέκλη, Αγιάγκαθο, Άγιος Κωνσταντίνος, Αγραπηδήλας, Άι Βασίλης, Άι Νικόλας, Αλέκου, Αλυπότρυπες, Αλυπουνιοί, Αλώνια, Ανίκητος, Άνω Πηγή, Άνω Σκάλα, Απανωλίβαδο, Αριάς, Αρνάτικα, Ασφάκα, Ατζελάτικα, Αφεντικό.

Βαρβαράτικα, Βάρδια, Βατερό, Βατιλερά, Βίντι, Βόθινας, Βουνάκια, Βουνί, Βουνοχώρια, Βρύση.

Γαϊδουράς, Γαρδαλιώτικα, Γιάλι, Γιαμπανάτικο, Γιόφυρα, Γκογκάτικα, Γλυκό, Γράβα, Γρεβάτικα, Γρότα, Γωνιά.

Δαφνερά, Δεντρούλια, Διάσελο, Δίκολου, Διπλά, Δούλειες.

Ελιά, Έξω Πλάντζα.

Ζαργάνα, Ζέρβα.

Καίσαρης, Κακαβάς, Κακαρελάτικα, Καλέ, Καλογριά, Καμίνια, Καμπανελάτικα, Κάμπος, Καρακοβούνι, Καρακοφωλιά, Καρατζίας, Καρβουνόλαγκας, Καρυά, Κάτεργο, Κατσαμάς, Κατσιδιάρης, Κατωλίβαδο, Κεντάρχενα, Κεντρώματα, Κηπούλι, Κισέρας, Κληματιά, Κοκκινός, Κολιάς, Κολόβρι, Κοπάκι, Κόρακας, Κορμός, Κουκουτσάκι, Κουραμήλας, Κουραμήλια, Κουρκουλή, Κουτρούλη, Κουτσουπιά, Κούφαλος, Κοφύρενα, Κραμπί, Κριθαμιά. 

Λαγκάδα, Λάκκοι, Λάμα, Λάντου, Λευκάργα, Λιας, Λιμνί, Λινιόδωρος, Λούστρες.
 

Μαγουλάς, Μαδαριό, Μακραδίτικα, Μαλαθρονιά, Μαντριά, Μαυρόγουλοι, Μελισσουνιές, Μέσα Πλάντζα, Μεσόνοι, Μηλιές, Μηχανή, Μιτζιβινάτικα, Μολοχιτάτικα, Μοσκιόνας, Μουρσιά, Μπαλαμπανάτικα, Μπαλιαρής, Μπαλιόμυλος, Μπουριτσάτικα.

Νερούλια, Νιό, Νιόφτου, Ντοράτικα, Ντούμα.
 

Ξυλοΐστρενα.

Οδήτρια.

Πάλιουρας, Παλιουρίλας, Παντροκάτορας, Παπαθανάτικα, Πεπάτικα, Παρασπόρια, Περικέρενα, Περνερό, Πηγαδάκια, Πηλός, Πιλοτή, Πλαές, Πλάκες, Πολύκινο, Πορτάρι, Πορτιά, Ποταμιά.

Ριζερή, Ρόβολα, Ροβινιά, Ρόγκια, Ρόδα (τα), Ροπίλας, Ρουμανάτικα, Ρωμαία.

Σαϊτέλι, Σκαλί, Σκαλιά, Σκάμποι, Σκιάδενα, Σκινερά, Σκοπιανή, Σκορδίλη, Σκυλοπήγαδο, Σουκιά, Σοκάτικα, Σουκίδια, Σουρέτου, Σουριανάτα, Στελάρι, Στέρνες, Στεφανάτικο, Στρέμματα, Στρινίλας, Συνεταιρισμός, Σχισμάδα (σπηλιά). 

Τζουγανάτικα, Τέρτση, Τηγάνι, Τριβιά, Τρικλήσι, Τρόχαλος, Τσεπά.

Φασουλαμιά, Φιλομήλα, Φου, Φουρνιά, Φριάς, Φυτειές.

Χελιδρονιές, Χορευταριό, Χωμοί.

• Λιαπαδίτικες τοποθεσίες, που αναφέρονται σε συμβολαιογραφικές πράξεις του νοτάριου Δουκάδων Κέρκυρας, παπά Αρσένιου Αλεξάκη (1513-1516).

“χωράφι εις το Λειβάδι 1513

αμπέλια εις τους Κάμπους 1513

ελιές εις τα Κεντρώματα 1513

Εις το Χορευτάριον 1514

αμπέλια εις τον Τρόχαλον 1514

χωράφιν λεγάμενον εις τα Στρέμματα 1514”

Δείτε στην παρακάτω εικόνα το Απανωλίβαδο. Ο ήλιος προσπαθεί και τελικά διαλύει τη καμπούλα...

Η καμπούλα φεύγει από το Απανωλίβαδο

Για να παίξετε το Corfu Quiz πατήστε ΕΔΩ

© Δημήτρης Ρεπούλιος, Ιστορικός Ερευνητής, Λιαπάδες, Κέρκυρα, Ελλάδα.

Αθλητικός Όμιλος Λιαπάδων

Η ίδρυση και λειτουργία μιας ποδοσφαιρικής ομάδας στο χωριό, ήτανε ένα όνειρο που εγίνηκε πραγματικότητα.

Έτσι, ιδρύθηκε το 1981 φίλαθλο Σωματείο, με την επωνυμία “Αθλητικός Όμιλος Λιαπάδων”, με έδρα το χωριό. Ο σκοπός του σωματείου σύμφωνα με το καταστατικό, είναι “… η σύμμετρος και αρμονική ανάπτυξη των σωματικών και ψυχικών δυνάμεων και δεξιοτήτων των μελών και η δημιουργία ηθικών και ισχυρών χαρακτήρων, δια της χρησιμοποιήσεως της γυμναστικής, της αγωνιστικής και λοιπών ασκήσεων, σε συνδυασμό με την εφαρμογή μορφωτικού προγράμματος επί των αθλουμένων”.

Το καταστατικό του Σωματείου, που συνίσταται από οκτώ (8) άρθρα, περιγράφει λεπτομερώς, όλους τους όρους και τους κανόνες που διέπουν τη λειτουργία του.

Η ιδρυτική πράξη διαβάστηκε και υπογράφηκε από τα είκοσι επτά (27) ιδρυτικά μέλη, τσι 15 Μαρτίου 1981 και εξέλεξε επταμελή προσωρινή διοικητική επιτροπή, η οποία έλαβε εξουσιοδότηση να προβεί σε κάθε νόμιμη ενέργεια, για την έγκριση του καταστατικού και την ολοκλήρωση τση νομότυπης σύστασης του σωματείου.

Το Πρωτοδικείο Κέρκυρας, με την υπ’ αριθ. 100/1981 απόφασή του, ενέκρινε το Καταστατικό, το οποίο καταχωρήθηκε στα βιβλία Σωματείων του Πρωτοδικείου Κέρκυρας, στις 14 Αυγούστου 1981, με αριθμό διακόσια ογδόντα ένα (281).

Η επταμελής προσωρινή επιτροπή, που ορίστηκε, ήταν η ακόλουθη:

1.     Κορακιανίτης Σπυρίδων του Αντωνίου, Κυνηγός

2.     Νίνος Γεώργιος του Σπυρίδωνος, Μπόχαλης

3.     Αγάθος Σταμάτιος του Γεωργίου, Γκιβέτσης

4.     Μποζίκης Σπυρίδων του Κωνσταντίνου, Μιομός

5.     Σακκογιάννης Κωνσταντίνος του Σπυρίδωνος, Κατσαπλιάς

6.     Κορακιανίτης Ιωάννης του Σπυρίδωνος, Λαής

 7.   Γουλής Νικόλαος του Μιχαήλ, Μπιστιούς

Το πρώτο μας γήπεδο

Το καταστατικό του συλλόγου, τροποποιήθηκε μία μόνο φορά, τον Μάρτιο του 1998 και η τροποποίηση εγκρίθηκε με την υπ’ αριθ. 20/1998 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Κέρκυρας.
Η ομάδα μας παίζει στο κερκυραϊκό πρωτάθλημα, με ιδιαίτερες επιδόσεις, παρά την απουσία χορηγών.

Είναι περίεργο, ότι ο τίτλος “ΑΣΤΕΡΑΣ”, δεν αναγράφεται πουθενά στο καταστατικό!

Φιλοπροοδευτικός Μουσικός Σύλλογος Λιαπάδων

Η Φιλαρμονική Λιαπάδων στο Λιστόν

Η Φιλαρμονική των Λιαπάδων, Ιδρύθηκε από λίγους ένθερμους Λιαπαδίτες, με ανεπτυγμένη την αγάπη τους για τη μουσική, στους οποίους οι επόμενες γενιές οφείλουμε ευγνωμοσύνη και σεβασμό, για ό,τι μας κληροδότησαν. Κάποια ανοιξιάτικη νύχτα του 1955, εφτά Λιαπαδίτες –που τα ονόματά τους είναι γραμμένα στο πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο- εμαζωθήκανε στην εκκλησιά. Είχανε κάνει προηγουμένως κουβέντες, για να ιδρύσουν ένα Μουσικό Σύλλογο. Τσι λεπτομέρειες δεν τσι κοιτάξανε. Καλύτερα, γιατί αν εσκεφτόντανε και τσι λεπτομέρειες, μπορεί η προσπάθειά τους να είχε σταματήσει εκεί. 

Ο Σύλλογος ιδρύθηκε λοιπόν, τον Μάιο του 1955, αλλά το Καταστατικό του καταχωρήθηκε δέκα χρόνια αργότερα, με την υπ’ αριθ. 208/1965 απόφαση του Πρωτοδικείου Κερκύρας, στα βιβλία Σωματείων, με αύξοντα αριθμό 38/16.09.1965. Το καταστατικό του Συλλόγου, τροποποιήθηκε μία και μόνο φορά, με την από 27.10.1977 απόφαση τση Γενικής του Συνέλευσης. Ο Σύλλογος έχει κύριο σκοπό τη μουσική και καλλιτεχνική διαπαιδαγώγηση, πρωτίστως των νέων του χωριού, και γενικότερα την ενεργό συμβολή του, στην προοδευτική εξέλιξη του χωριού. Η εκπλήρωση των σκοπών του Καταστατικού, θα επιτευχθεί με τη συγκρότηση και συντήρηση, Μουσικού Σώματος (Μπάντας), Χορωδίας, Ορχήστρας και Θεατρικού Συγκροτήματος. 

Το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο

Το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο, που υπογράφει το ιδρυτικό καταστατικό του Συλλόγου, αποτελείται από τους εξής:

·         Αγάθος Νικόλαος, Μολοχίτης,

·         Γουλής Μιχαήλ, Μπιστιούς

·         Μάζης Θεόδωρος, Μπάτιος

·         Μάζης Ιωάννης, Γραμματέας

·         Μποζίκης Ανδρέας, Μπιγκιάς,

·         Παγιάτης Αχιλλέας, Τζαγδάρης

·         Ρεπούλιος Νικόλαος, Σαγγελέας,

Οι Δάσκαλοι τση Μουσικής

Οι Δάσκαλοι της Μουσικής, είχαν να επιτελέσουν ένα δύσκολο έργο. Ούτε λίγο ούτε πολύ, τσου ζητήθηκε να οργανώσουν μία φιλαρμονική, με λίγα όργανα, με λίγα χρήματα, όμως με πλούσιο έμψυχο υλικό.

Από τους πρώτους μουσικούς, που ήρθαν στο χωριό μας για να οργανώσουν τη Μουσική, ήταν ο Αλέξανδρος Χαρτοφύλακας (Τσάντος), από το Βαλανιό, που ήρθε στο χωριό, πολύ πριν ο Σύλλογος λάβει τη νομική του μορφή. Τα πρώτα μαθήματα σολφέζ, έγιναν στο σπίτι του Σίμου του Ράκου και αργότερα σε άλλους χώρους, πάντα ακατάλληλους για μουσικές σπουδές.

Οι πρώτοι μαέστροι τση Μουσικής, ήταν ο γνωστός Κερκυραίος μαέστρος Κώστας Παγκράτης, ο οποίος από το 1974, άρχισε να προετοιμάζει το μουσικό σώμα, για τα πρώτα του βήματα, παραμένοντας στη θέση του μαέστρου για μία δεκαετία (1974-1983), σε συνεργασία με τον Ιωσήφ Δαρμανή.

Όταν σταμάτησε αυτή η συνεργασία, τον διαδέχθηκε ο μέχρι τότε βοηθός του Ιωσήφ Δαρμανής από το 1983-1985.

Ακολούθησε η κα. Ελένη Μάστορα τα επόμενα δύο χρόνια (1985-1987).

Στη συνέχεια τη θέση του μαέστρου ανέλαβε ο Μάνθος Βλάχος, του οποίου η πείρα στα μουσικά δρώμενα, είναι γνωστή στην Κέρκυρα. Ο κ. Βλάχος παρέμεινε για 15 χρόνια στη Μουσική των Λιαπάδων, εργάσθηκε με σοβαρότητα και αγάπη και η δουλειά του σφραγίσθηκε με επιτυχία. Ο Αντώνης Κορακιανιτης, για πολλά χρόνια, ήταν διευθυντής σχολών και αρχιμουσικός της Φιλαρμονικλης Λιαπάδων. Τα τελευταία δέκα χρόνια, μαέστρος της μουσικής είναι ο Σπύρος Μεταλληνός από την Κορακιάνα.

Οι πρώτες εμφανίσεις

Η πρώτη εμφάνιση στο χωριό, έγινε την ημέρα των Μυροφόρων του 1976, όταν η Φιλαρμονική των Λιαπάδων, εμφανίζεται για πρώτη φορά στη θρησκευτική πομπή, γεμίζοντας με υπερηφάνεια όλους τσου Λιαπαδίτες, αλλά και με ζήλια τα γύρω χωριά. Η συνεισφορά όλων για την επίτευξη του σκοπού, επιβραβεύθηκε με τον καλύτερο τρόπο.

Η παρθενική εμφάνιση τση Φιλαρμονικής Λιαπάδων στην πόλη της Κέρκυρας, έγινε την Κυριακή των Βαΐων του 1977 στη λιτανεία του Αγίου Σπυρίδωνος. 

Τα οικονομικά του Συλλόγου

Λίγες συνδρομές και περισσότερες δωρεές, είναι τα πρώτα έσοδα του Συλλόγου. Σύμφωνα με το Καταστατικό, κάθε μέλος του Συλλόγου, ακόμη και τα μέλη του μουσικού σώματος, κατέβαλαν μηνιαία εισφορά εκ δραχνών δέκα (10) και για δικαίωμα εγγραφής δραχμές είκοσι (20). Σημαντική ήταν η προσφορά του Βρετανού Λόρδου Christopher Glengonen, που έμενε στη Ροβινιά, o οποίος το 1974, κατέθεσε χορηγία στο ταμείο τση Μουσικής, ένα σημαντικό για την εποχή ποσό, ύψους 8.000 δρχ.

Με τα χρήματα του χορηγού, αγοράσθηκαν από την Αθήνα, τα πρώτα πέντε μουσικά όργανα και μάλιστα μεταχειρισμένα, που κόστισαν συνολικά 25.500 δρχ. Τα έσοδα γενικά ήταν πενιχρά και αυτό ήταν η αιτία ο Σύλλογος να λειτουργεί χωρίς πρόγραμμα. Τα Χριστούγεννα του 1975, το μουσικό σώμα βγήκε τσου δρόμους του χωριού ψάλλοντας τα κάλαντα. Το προϊόν της εξόρμησης –καθόλου ευκαταφρόνητο- έδωσε νέες ελπίδες για να ξεπερασθούν τα οικονομικά εμπόδια.

Οι χωριανοί μας κλήθηκαν να βοηθήσουν τη Μουσική στα πρώτα της βήματα, προσφέροντας χρήματα ή λάδι. Οι ιθύνοντες του Συλλόγου, έφθασαν στο σημείο να καθαρίζουν κάθε Σάββατο την πλατεία του χωριού, προκειμένου με το ποσό των 11.000 δραχμών να ενισχύσουν το ταμείο του Συλλόγου.

Αργότερα η Μουσική μας, παρέχει με αμοιβή τις υπηρεσίες της, σε διάφορους φορείς, βελτιώνοντας τα οικονομικά της, που πάντα είχαν τη σχέση 80% από συνδρομές και εισφορές και 20% από τις υπηρεσίες της Μπάντας. 

Οι στολές τση Μουσικής

Εκτός από τα μουσικά όργανα, μεγάλο ποσό χρειάσθηκε για να “ράψει” η Μουσική χειμερινές και θερινές στολές. Δύο χορηγίες, έλυσαν και αυτό το πρόβλημα. Το ύφασμα για τσι πρώτες χειμερινές στολές, το έστειλε στη Φιλαρμονική Λιαπάδων, ο ξενιτεμένος στην Αμερική Λιαπαδίτης, Μάζης Σπυρίδων, Τζαρογιάννης, ενώ για τσι θερινές στολές, το ύφασμα έστειλε από την Αθήνα, ο Λιαπαδίτης Ρεπούλιας Μπάμπης, Σαγγελέας.

Οι Πρόεδροι τση Μουσικής
Οι Πρόεδροι τση Μουσικής, που προσέφεραν τις υπηρεσίες τους, από την ίδρυσή της, μέχρι σήμερα, είναι χρονολογικά, οι ακόλουθοι:

1. Μποζίκης Ανδρέας, Μπιγκιάς

2. Αγάθος Νικόλαος, Μολοχίτης

3. Παγιάτης Σπύρος, Τσαλίδης

4. Ρεπούλιος Ονούφριος, Σαγγελέας

5. Παγιάτης Γιάννης, Μπερέτης

6. Νίνος Γεώργιος, Μιτσίας

Η στέγη τση Μουσικής

Η στέγη τση Μουσικής, έχει και αυτή την ιστορία της. Ξεκίνησε από το μαγαζί του Τρικούπη στα Δεντρούλια, αργότερα στο μαγαζί του Λωλή, ύστερα στο μαγαζί του Νούφρη, ακατόπι στο μαγαζί του Νάσου, μετά στο Λουτρουβιό τσ’ εκκλησιάς και τέλος στο κοινοτικό κατάστημα.

Για τη Φιλαρμονική Λιαπάδων, υπάρχει καταχώρηση στο βιβλίο του Γιάννη Β. Τσανταρίδη: “Η Μουσική στην Κέρκυρα, Πολιτιστική παράδοση και εξέλιξη, (Σελίδες 219-228)”.

Για να παίξετε το Corfu Quiz πατήστε ΕΔΩ

© Δημήτρης Ρεπούλιος, Ιστορικός Ερευνητής, Λιαπάδες, Κέρκυρα, Ελλάδα.